Vitalij Manski

Dokumentarista

Vitalij Manski (Vitaly Mansky) rođen je 1963. u Lavovu, Ukrajina, SSSR. Diplomirao je 1989. na Sveruskom državnom institutu za kinematografiju (VGIK) i postao jedan od istaknutijih savremenih dokumentarista i producenata. Režirao je više od 35 filmova, koji su prikazani na gotovo 500 međunarodnih filmskih festivala. Bio je učesnik filmskih foruma u Cannesu, Berlinu, San Sebastianu, Rotterdamu, Karlovim Varima, Amsterdamu, Locarnu, Torontu itd. Za filmska ostvarenja dobio je više od 100 nagrada. Također je producirao više od 200 filmova.

Osnivač je i predsjednik Artdocfesta, ruskog otvorenog festivala autorskih, kreativnih dokumentarnih filmova na ruskom jeziku (festivalske aktivnosti su zaustavljene 2022. zbog cenzure u Rusiji i ruskog rata protiv Ukrajine). Godine 2020. osnovao je IDFF Artdocfest/Riga, koji se održava u Latviji, gdje Manski živi od 2014.

Snimio je dokumentarce: Istočni front (2023), Gorbačov. Raj (2020), Putinovi svjedoci (2018), Rodbina (Bliski odnosi) (2016), Ispod sunca (2015), Knjiga (2014), Naftovod (2013), Domovina ili smrt (2011), Početak/Nikolina Gora. Epilog (2009), Djevičanstvo (2008), Zora/Zalazak sunca. Dalaj-lama 14 (2008), Divlja, divlja plaža (2006), Gagarinovi pioniri (2005), Broadway. Crno more (2002), Gorbačov. Nakon carstva/Jeljcin. Drugi život/Putin. Skok (2001), Privatne hronike. Monolog (1999), Blaženstvo (1995), Isječci ponovljenog rata (1993), Lenjinovo tijelo (1991), Etide o ljubavi (1990-1995), Pošta (1990) i Bumerang (1988).